قانون اساسی عراق
قانون اساسی کشور عراق
اصل۱
حکومت عراق جمهوری دموکراتیک خلق می باشد و هدف اساسی آن تحقق یک دولت عربی مبتنی بر نظام سوسیالیستی است.
اصل۲
اقتدار و مشروعیت دولت عراق ناشی از مردم می باشد.
اصل۳
الف - حاکمیت عراق متمرکز و غیر قابل تفکیک است.
ب - سرزمین عراق غیر قابل تجزیه است و هیچ یک از قسمت های آن جدا شدنی نیست.
اصل۴
اسلام مذهب رسمی کشور عراق می باشد.
اصل۵
الف - کشور عراق جزیی از ملت عرب است.
ب - مردم عراق پیرو دو ناسیونالیسم عمده می باشد: ناسیونالیسم عرب، ناسیونالیسم کرد این قانون اساسی حقوق ملی مردم کرد و حقوق مشروع تمام اقلیت های داخلی عراق را به رسمیت می شناسد.
اصل۶
مسائل مربوط به تابعیت در کشور عراق به وسیله قانون تعیین می گردد.
اصل۷
الف - عربی، زبان رسمی کشور است.
ب - علاوه بر زبان عربی، زبان کردی نیز در منطقه کردنشین به عنوان زبان رسمی شناخته می شود.
برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب بروید.
